เดินมายืนอยู่ตรงหน้าประตู สิ่งที่รู้คือเธอก็คงจะอยู่ข้างใน
ยืนมองดูอยู่นานแต่ฉันไม่กล้าเข้าไป เธอจะมองยังไง ฉันไม่รู้จริงๆ
ฉันไม่รู้จะทำหน้าอย่างไร หากเธอทำเป็นมองไม่เห็นและทำเฉยชา
ในมือมีจดหมายที่เขียนมันด้วยน้ำตา วางอยู่ตรงประตู เธออ่านดูได้ไหม
หนึ่งคำจากคนทำตัวไม่ดี ที่มองกลับมายังคงเสียดาย ขอโทษที่เคยได้ทำให้เธอเสียใจ
หนึ่งใจที่ดีเธอมีให้กัน แต่คนอย่างฉันก็ยังทิ้งไป ยกโทษให้ฉันได้ไหมที่แล้วมา ฉันเสียใจจริงๆ
คงไม่มีอะไรมากกว่านี้ แค่คนแพ้ไม่มีที่ไปก็เลยแวะมา
ฉันไม่กล้าจะเจอให้เธอซับน้ำตา แม้ว่าใจของฉัน มันแทบทนไม่ไหว
หนึ่งคำจากคนทำตัวไม่ดี ที่มองกลับมายังคงเสียดาย ขอโทษที่เคยได้ทำให้เธอเสียใจ
หนึ่งใจที่ดีเธอมีให้กัน แต่คนอย่างฉันก็ยังทิ้งไป ยกโทษให้ฉันได้ไหมที่แล้วมา ฉันเสียใจจริงๆ
หนึ่งคำจากคนทำตัวไม่ดี ที่มองกลับมายังคงเสียดาย ขอโทษที่เคยได้ทำให้เธอเสียใจ
หนึ่งใจที่ดีเธอมีให้กัน แต่คนอย่างฉันก็ยังทิ้งไป ยกโทษให้ฉันได้ไหมที่แล้วมา ฉันเสียใจจริงๆ